In gesprek met Corrie van Dijk
Tien jaar geleden verloor Corrie van Dijk (nu 69) door een reorganisatie haar baan. “In een moeilijk economische tijd werd al snel duidelijk dat nieuw werk vinden niet te doen zou zijn. Ik ben toen gaan nadenken over vrijwilligerswerk. Ik paste geregeld op onze (toen nog zes, nu zijn het er negen) kleinkinderen, wat mij veel voldoening gaf. Máár, ik wilde ook wel iets erbij doen voor mezelf. Ik houd veel van lezen en kwam daardoor op het idee dat ik wellicht iets voor de bibliotheek kon gaan doen. Op de site van de bibliotheek werd ik getrokken door de functie voor vrijwillige gastvrouw in Kamerik.”
Je hebt hier echt de tijd en de rust om anderen te helpen!
Gezellig
Het aanmelden en echt aan de slag gaan, vond ik best spannend: wat staat me te wachten? Maar het beviel direct heel goed. Ik werkte met een vaste medewerker die me wegwijs hielp en ook de andere vrijwilligers namen mij gelijk goed op in het team. We eten wel eens samen en met kerst hebben we een gezellig avondje dat de vaste medewerker organiseert. Ook zijn we wel eens met alle vrijwilligers van alle bibliotheken uit Het Groene Hart uit eten geweest en tijdens de nieuwjaarsborrel worden we bijgepraat over de toekomst en wordt er teruggeblikt op het afgelopen jaar.
Even tussenuit
Elke woensdagmiddag, al negen jaar lang, fietst ze vijf kilometer naar de bibliotheek: Ik ben er dan echt even tussenuit. Er zijn tijden geweest dat ik met een vaste medewerker werkte, soms ook met een andere vrijwilliger of alleen. Maar samen is leuker: bij mijn werk als leidinggevende van een team in het distributiecentrum van De Bijenkorf was ik ook veel onder de mensen. En dat is het leuke van dit werk: je ontmoet altijd mensen en daar houd ik van! De verhalen die mensen vertellen, inspireren mij.
Vaste klanten
In de bibliotheek zie je veel dezelfde mensen. Zo komt er vaak een ouder stel: de dame zoekt op haar gemakje een nieuw boek uit, de man gaat lekker zitten. Het is voor hen beiden leuk, zij snuffelt en hij zit even rustig. Sommige moeten even hun verhaal kwijt en dan probeer ik een luisterend oor te zijn. Anderen kun je op weg helpen met een boek uitzoeken. Zijn mensen nieuw, dan doen we samen even een rondje bieb. Ik lees zelf zo'n twintig boeken per jaar en kan mensen advies op maat geven, maar krijg zelf ook veel tips. Bijvoorbeeld van een vrouw die zo'n drie boeken per week leest en steeds de nieuwste boeken reserveert.
Werkzaamheden
Het verwerken van die reserveringen doe ik elke week en ik neem ook de routecollectie in (de collectie die rouleert tussen verschillende bibliotheken – red.). Deze collectie zorgt ervoor dat we steeds nieuwe boeken in de schappen kunnen zetten. Mijn man gaf mij vroeger nog wel eens commentaar als ik af en toe zelf een boek kocht. Dat hoeft nu niet meer, want door het vrijwilligerswerk heb ik een gratis lidmaatschap op de bibliotheek en kan ik onbeperkt lenen. Ik lees ook ebooks. Luisterboeken heb ik nog niet geprobeerd, maar laatst ontmoette ik een slechtziende man die mij vertelde wat een uitkomst luisterboeken voor hem zijn.
Op woensdagmiddag komen er veel kinderen in de bibliotheek. Ik help hen graag met informatie uitzoeken over hun spreekbeurt of werkstuk. En dat is zo fijn: Je hebt hier echt de tijd en de rust om anderen te helpen!
Boekentips van Corrie
- De bijen van Aleppo
- Daar waar de rivierkreeften zingen
De verhalen die mensen vertellen, inspireren mij.
oktober 2023